1 week
De verhuis van een grote ruimte naar een tiny house is geen senicure.
Maar toch, op één of andere manier loopt het vanzelf.
Gelukkig heeft de boerderij genoeg stallen.
De in silofaan verpakte dozen-op-paletten konden hier ondergebracht worden. Enkelen waren te hoog getast en gingen niet door de te lage staldeur. Daar moesten we dus even ingrijpen.
De dozen, nodig in het tiny house-je, stapelden zich op bij de ingang.
Maar alles vond zijn plekje.
Afgelopen week is er al behoorlijk wat gepresteerd mbt de verbouwingswerken: 3 ruimtes verloren hun plafondplankjes door de kracht van de koevoet en enkele sprietenballen.
De terracota tegels in de keuken zijn eruit genomen en onderin dient een 40 à 50 cm gepikeurd te worden om plaats te maken voor de onovertroffen vloerverwarming en isolatie.
De troef van deze boerderij was ook dat al de binnenmuren kunnen blijven staan : de ruimtes zijn groot en praktisch genoeg om de kamerindelingen volledig naar onze eigen wensen in te delen. Het uittekenen van de plannen behoorden tot de voorpret, zoals het uitstippelen van een reis behoort tot de voorpret van de eigenlijke reis.
2 ruimtes op de bovenverdieping waren behangen. Hier dient dus met de nodige creativiteit behang afgenomen te worden.
1 ruimte gaat als een fluitje van een cent, de andere gaat van geen kanten, onder het motto : vele kleintjes maken 1 grote blijven we peuteren en bevochtigen om de lijm te laten lossen.
Terwijl ik warm water bijneem, zie ik dat Stefan plots gezelschap heeft.
Hij staat gebogen over een witte ponponmuts en een slanke verbasterde border collie.
'Bonjour, je suis votre voisine.'
Ze heet Lilou, ons buurmeisje van de eerst volgende boerderij een kilometer verderop.
Lilou is 8 en staat met haar rubberen laarsjes vol leemgrond aan de voordeur van onze boerderij.
Ze komt kennis maken, samen met haar hond Sème. Ze heeft de leiband om haar middel gebonden en Sème heeft maar enkel aandacht voor Flits, onze verbasterde chowchow.
Lilou pakt ons direct in. Ze schudt onze handen en zegt dat ze dol is op paarden, maar dat ze er zelf nog geen heeft. Wel 3 honden, enkele katten, schapen en kippen. Ze zou héél graag een pony hebben : ze volgt al 3 jaar paardrijles in een manège enkele dorpjes hier verderop....
Haar muts heeft  aan beidskanten 2 sliertjes, die langs haar wangen hangen, die haar mooie gezichtje accentueren.
Vanonder de muts komen mooie, dikke, blonde haren en een stel grote, grijze ogen. Ik denk meteen aan 'la fille aux yeux clairs' van Sardou. De hond springt tegen haar op, en ik zie meteen dat er een intense band is tussen die twee. Ze praat met hem en knuffelt hem.

Lilou...
Adorable.

​